Δημήτριος Λαμπαδάριος (1887-1950, Καθηγητής στο ΕΜΠ 1916-50)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1887 όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές. Το 1910 έγινε διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ. Εργάστηκε ως μηχανικός στην ανοικοδόμηση νέων κτηρίων. Επίσης διετέλεσε συνεργάτης του μηχανικού Schneider σε μελέτες και κατασκευές μεταλλικών και σιδηροπαγών έργων. Κατά τα έτη 1913-1915 μετέβη ως υπότροφος του Αβερωφείου κληροδοτήματος του ΕΜΠ για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πολυτεχνείο και Γεωδαιτικό Ινστιτούτο της Δρέσδης. Κατά τη διετία 1915-1916 εργάστηκε στην Ομοσπονδιακή Τοπογραφική Υπηρεσία της Ελβετίας, ακολούθως στην χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής Surbthal της Βέρνης εργαζόμενος για το Υπουργείο σιδηροδρόμων της Ελβετίας και τέλος εργάστηκε και στο αστεροσκοπείο της Ζυρίχης. Το 1916 ήταν προϊστάμενος συνεργείων σχεδίου πόλεως Θεσσαλονίκης. Στο διάστημα 1916-18 εργάστηκε ως μηχανικός έργων, οικοδομικών, αρχιτεκτονικών και γεφυροποιίας. Από το 1918 τοποθετήθηκε προϊστάμενος τοπογραφικής υπηρεσίας Υπουργείου Συγκοινωνίας. Το 1924 ήταν μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδος στη διεθνή επιτροπή μετρήσεως τόξου μεσημβρινού της Γης.

Το 1916 έγινε τακτικός καθηγητής γεωδαισίας στο ΕΜΠ. Την περίοδο 1928-1933 ήταν αρχικά Διευθυντής και εν συνεχεία ο Πρώτος Πρύτανις του ΕΜΠ. Τι 1928 ήταν πρόσεδρο μέλος και από το 1933 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1929 έγινε τακτικό μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου..

Επιμέλεια: Δ. Λιάτης & Δ. Κουτσογιάννης, Ιούνιος 2017, Πηγές: Ν. Κιτσίκης και Ε. Κοκκινόπουλος, "Το Εθνικόν Μετσόβιον Πολυτεχνείον", Τεχνική Επετηρίς της Ελλάδος, ΤΕΕ, Αθήνα 1935.