Αλέξανδρος Γ. Σίνος (1884-1952), Καθηγητής Υδραυλικής και Υδραυλικών Έργων (1919-51)

Γεννήθηκε στη Σύρο. Σπούδασε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ και πήρε δίπλωμα το 1905. Εργάστηκε ως μηχανικός δημοσίων έργων Κρήτης (1906-07, 1912-14), μηχανικός μελέτης ύδρευσης Αθηνών-Πειραιώς από τη λίμνη Στυμφαλία (1908-10), μηχανικός της εταιρείας Behera στην Αίγυπτο (1911-12), μηχανικός δημοσίων έργων στο Υπουργείο Ναυτικών και Συγκοινωνίας (1914-15) και τμηματάρχης αγροτικής υδραυλικής του Υπουργείου Γεωργίας (1919-21). Ενδιαμέσως (1915-18) συνέχισε τις σπουδές του ειδικευόμενος στη γεωργική υδραυλική στα πολυτεχνεία του Μονάχου και Ζυρίχης, και το 1918 πήρε δίπλωμα αγρονόμου μηχανικού (Kulturingenieur) του Technische Hochschule Zürich. Το 1919 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα Υδραυλικής και Υδραυλικών Έργων του ΕΜΠ. Διετέλεσε Κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών την περίοδο 1924-26 και 1946-50, και Πρύτανης του ΕΜΠ την περίοδο 1935-37.

Εξέδωσε δίτομο σύγγραμμα Μαθημάτων Υδραυλικής (1949, 1950) καθώς και λιθόγραφο σύγγραμμα τύπων, πινάκων και διαγραμμάτων υδραυλικής (1932). Δημοσίευσε διάφορες εργασίες στο περιοδικό Τεχνικά Χρονικά όπως: Τα αλμυρά εδάφη του Δέλτα του Αξιού (1932), Τεχνικαί και οικονομικαί σκέψεις επί της γεωργικής εκμεταλλεύσεως των παραγωγικών έργων (1932), Τα υδραυλικά έργα του Πηνειού εκτελούμενα υπό του Υπουργείου Γεωργίας (1933), Ύδρευσις και αρδεύσεις εξ Υλίκης (1947). Πέθανε στην Αθήνα.

Επιμέλεια: Δ. Κουτσογιάννης, Γ.-Φ. Σαργέντης, 2021. Πηγές: (1) Ν.Κιτσίκης & Ε.Κοκκινόπουλος, Το Εθνικόν Μετσόβιον Πολυτεχνείον, Τεχνική Επετηρίς της Ελλάδος, ΤΕΕ, Αθήνα 1935. (2) Οδηγός Σπουδών ΕΜΠ 1950. (3) Επικήδειος από τον πρυτανεύοντα Γ. Κορωναίο, Τεχνικά Χρονικά, 29 (337-338), 192, 1952. (4) Ιστότοπος Μηχανικοί, εκβιομηχάνιση, εκσυγχρονισμός, 1830-1940. Η προσωπογραφία είναι έργο του Α. Αστεριάδη υπάρχει στο Αρχείο της Παλιάς Πρυτανείας.