Νικόλαος Τριανταφυλλίδης (1858-1927, Καθηγητής στο ΕΜΠ 1904-27)

Γεννήθηκε στο Βουκουρέστι και σπούδασε αρχιτέκτονας και πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Δρέσδης. Υπηρέτησε στην Υπηρεσία Δημοσίων Έργων, απ' όπου αποσύρθηκε με το βαθμό του νομομηχανικού. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Πολυτεχνικού Συλλόγου (1899), του πρώτου συλλογικού οργάνου μηχανικών πριν τη δημιουργία του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (1923), και υπήρξε αντιπρόεδρος στο πρώτο Διοικητικό Συμβούλιό του.

Το 1904 διορίστηκε καθηγητής Οδοποιίας και Γεφυροποιίας του Σχολείου Βιομηχάνων Τεχνών, θέση που διατήρησε και μετά τη μετονομασία σε Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείου μέχρι το θάνατό του το 1927. Διετέλεσε και Διευθυντής του Σχολείου για μικρό διάστημα το 1910, παραιτούµενος για λόγους ευθιξίας µετά το ξέσπασµα ενός διαχειριστικού σκανδάλου στα οικονοµικά της ιδιαιτέρας περιουσίας του Πολυτεχνείου (σκάνδαλο που οδήγησε στην αυτοκτονία τον γραµµατέα του ιδρύµατος Α. Μαυρίδη). Χρημάτισε επίσης Διευθυντής της Εταιρίας Σιδηροδρόμων Αθηνών-Πειραιώς (ΣΕΠ) και Διευθυντής Δημοσίων Έργων στο Υπουργείο Συγκοινωνίας (1917-18). Ήταν ο πρώτος που συστηματοποίησε τα μαθήματα της οδοποιίας και γεφυροποιίας σε επιστημονικές βάσεις και συνέγραψε διδακτικά έργα οδοποιίας, χωματουργίας κ.ά. Πέθανε στην Αθήνα.

Επιμέλεια: Δ. Κουτσογιάννης, Οκτώβριος 2016, Πηγές: Ν. Κιτσίκης και Ε. Κοκκινόπουλος, "Το Εθνικόν Μετσόβιον Πολυτεχνείον", Τεχνική Επετηρίς της Ελλάδος, ΤΕΕ, Αθήνα 1935, και Ι. Αντωνίου, "Οι Έλληνες Μηχανικοί - Θεσμοί και Ιδέες 1900-1940", Βιβλιόραμα, 2006.