Ηλίας Γούναρης (1883-1954, Καθηγητής στο ΕΜΠ 1918-1951)

Γεννήθηκε στο Άργος. Σπούδασε κατ' αρχάς Πολιτικός Μηχανικός (απόφοιτος 1904) στο Πολυτεχνείο της Αθήνας (κατόπιν Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο). Στη συνέχεια σπούδασε Μεταλλειολογία στη Λιέγη του Βελγίου (απόφοιτος του Université École Spéciale des arts et manufactures et des mines de Liège 1907). Στην αρχή της καριέρας του υπηρέτησε από το 1908-1910 ως Ορυκτολόγος του Υπουργείου Οικονομικών και από το 1910-1917 ως Επιθεωρητής Μεταλλείων και Διευθυντής της υπηρεσίας Μεταλλείων του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας.

Από το 1918-1930 ήταν έκτακτος καθηγητής και από 12/2/1930 τακτικός Καθηγητής της Μεταλλευτικής και Μεταλλουργίας στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ, διδάσκων του μαθήματος «Μεταλλευτικά Έργα». Χρημάτισε και Κοσμήτορας της Σχολής κατά τη διετία 1936-1938. Δίδαξε επίσης Μεταλλουργία και Μεταλλογνωσία στις υπόλοιπες Σχολές του ΕΜΠ. Επεξεργάστηκε τους Νόμους περί Μεταλλείων. Χρημάτισε επίσης Γενικός Διευθυντής της ΑΕ «Λατομεία Ψυχικού», Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών και της Ενώσεως Μεταλλευτικών και Μεταλλουργικών Επιχειρήσεων, Σύμβουλος της ΑΕ Νέα Εταιρεία Διώρυγας Κορίνθου, καθώς και του Ελληνικού Πυριτιδοποιείοu και Καλυκοποιείου. Έχει γράψει «Μεταλλευτική», «Μεταλλογνωσία και Μεταλλοτεχνία» που πρωτοεκδόθηκε το 1931 και επανεκδόθηκε ως «Μεταλλογραφία, Μεταλλογνωσία και Μεταλλοτεχνία» το 1948. Πολλές εργασίες του αφορούσαν σε στατιστικά στοιχεία της μεταλλευτικής-μεταλλουργικής δραστηριότητας της χώρας κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα (1910-1950).

Επιμέλεια: Κώστας Τσακαλάκης & Δημήτρης Κουτσογιάννης, Νοέμβριος 2016, Πηγή: Ν. Κιτσίκης και Ε. Κοκκινόπουλος, "Το Εθνικόν Μετσόβιον Πολυτεχνείον", Τεχνική Επετηρίς της Ελλάδος, ΤΕΕ, Αθήνα 1935.